Adem in, adem uit

"The closer you get to a situation you feel nervous about, the more anxiety will overestimate how dangerous it is." Deze quote beschrijft wel echt héél goed mijn bestaan van de afgelopen dagen. Het gaat echt van links naar rechts. Van vol vertrouwen, naar totale paniek. Van licht nerveus tot een volledige zenuwinzinking. Van positief naar de diepste negativiteit. En dat jo-jo'en maakt me echt extreem onrustig. Hoewel ik in de meeste gevallen ook behoorlijk rationeel kan blijven, merk ik ook dat ik gewoon controle wil over deze uitzichtloze situatie. Als iemand me zou vertellen 'Het duurt lang, maar het komt gegarandeerd goed' dan zou ik direct tekenen, maar het is de onwetendheid die het zo lastig maakt.

En het lastige is, niks helpt. Negatief zijn helpt niet, maar positief zijn ook niet, dus het simpele antwoord is dat ik er gewoon doorheen zal moeten. En dat ik het niet moet onderschatten, maar ook niet moet doen alsof het het einde van de wereld is als het niet de eerste keer lukt. En dat het linksom of rechtsom altijd goed komt. 

Ik merk dat ik over de tijd heen toch meer mensen in dit traject toelaat. Deels omdat ik merk dat die behoefte er is  en deels ook omdat ik me er ook niet voor wil verstoppen. Tegelijkertijd hoop ik ook dat het mogelijk soms wat meer begrip creëert voor het feit dat ik misschien op dit moment niet altijd de leukste, gezelligste versie van mezelf ben. Of dat het het gesprek opent over dat ik het allemaal misschien toch moeilijker vind, dan wat ik op het eerste oog laat zien of merken. Hoe dan ook is het ook fijn om het wat meer kwijt te kunnen, dus het is allemaal helemaal okay. 

Adem in, adem uit. Adem in, adem uit.